Facebook ve Twitter hayatımıza girdikten sonra binlerce tanımadığımız arkadaş edinip hepimiz yanlızlaştık. Metro'ya otobüse metrobüse bindiğinizde çeverenizde onlarca insanın cep telefonlarıyla sosyal medya hesaplarında olan belkide hiç yüz yüze tanışmadığı arkadaşlarıyla sohbet ettikleri görürüsünüz. Hatta bazılarının yanlarında tanıdıkları arkadaşları olmasına rağmen yanındakilerle değil uzakta olan tanımadıklarıyla sohbet etmekte olduklarını görürsünüz.
Sanal arkadaşlarımız bizi gerçek arkadaşlarımızdan o kadar çok ayırdı ki neredeyse gerçek arkadaşlarımızla buluşup sohbet edemez olduk.
Binlerce arkadaşımız var osya hepimizz yalnızız... Önceleri bir yere misafirliği gidildiğinde hal hatır sorulurdu şimdi ise priz soruyoruz. Ve prize en yakın yere oturuyoruz...
Oysa önceden daha sosyaldik, otobüse bindiğimizde yanımızdakyle konuşur tanışır ve arkadaş olurduk. Şimdilerde ise bindiğimiz toplu taşım araçlarında onlarca kişi varken bis sosyal medya sessizliğine sahibiz.
Kimseye hal hatır sormaz olduk, kimseye selam vermez olduk. Yüzlerimizde sahte maskelerle olmadığımız kişiler gibi gözükmeye başadık. Belkide olduğumuz kişi değil de olmak istediğimiz kişiler olduk sosyal medya da.
İnsalara tebessüm etmeyi unuttuk smile'leri kullanmaya başlayalı... Oysa bizim dinizmizde bir insana tebessüm etmek sadaka vermek yerine geçer... Hepimiz tebessüm fakiri olduk... İnsanlara günaydın diyemez olduk, merhaba diyemez olduk. Sosyal medya da sosyal olmaya başladıkça gerçek hayatta a sosyal olduk. İnsanları mutlu etmek kendinizi de mutlu edecektir. Bu nedenle tanımadığınız insanlara tebessüm etmekten kaçınmayın, onlara günaydın deyin hatır sorun, inanın kendinizi daha mutlu göreceksiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder